Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(przejawiać się w czymś)

См. также в других словарях:

  • litować się — ndk IV, litować siętuję się, litować siętujesz się, litować siętuj się, litować sięował się «odczuwać, przejawiać litość, współczuć komuś lub czemuś, użalać się nad kimś, nad czymś» Litować się nad rannym. Litować się nad czyjąś nędzą …   Słownik języka polskiego

  • zaciekawiać się – zaciekawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} okazywać ciekawość; przejawiać zainteresowanie czymś; interesować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaciekawić się książką, wystawą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona …   Słownik języka polskiego

  • uzewnętrzniać — ndk I, uzewnętrzniaćam, uzewnętrzniaćasz, uzewnętrzniaćają, uzewnętrzniaćaj, uzewnętrzniaćał, uzewnętrzniaćany uzewnętrznić dk VIa, uzewnętrzniaćnię, uzewnętrzniaćnisz, uzewnętrzniaćnij, uzewnętrzniaćnił, uzewnętrzniaćniony «okazywać na zewnątrz …   Słownik języka polskiego

  • pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

  • zdradzać — ndk I, zdradzaćam, zdradzaćasz, zdradzaćają, zdradzaćaj, zdradzaćał, zdradzaćany zdradzić dk VIa, zdradzaćdzę, zdradzaćdzisz, zdradź, zdradzaćdził, zdradzaćdzony 1. «przechodzić na stronę nieprzyjaciela, wydawać kogoś, coś wrogowi» Zdradzać… …   Słownik języka polskiego

  • mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

  • przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… …   Słownik języka polskiego

  • szaleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, szalećeję, szalećeje, szalećlał, szalećleli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie, nieopanowanie przejawiać silne uczucia, nie panować nad sobą, zachowywać się jak… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wariować — ndk IV, wariowaćriuję, wariowaćriujesz, wariowaćriuj, wariowaćował 1. pot. «ulegać chorobie umysłowej, tracić zmysły, dostawać obłędu» 2. pot. «przejawiać jakieś uczucia w sposób nieopanowany; bardzo się czymś denerwować; tracić głowę» Wariować… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»